@article { author = {صادقی, محمود and کبیری شاه آباد, حمید}, title = {مطالعه تطبیقی حقوق مالکیت اختراع استخدامی در فرض سکوت طرفین در قرارداددر حقوق ایران و ایالات متحدۀآمریکا}, journal = {پژوهشهای تطبیقی حقوق مالکیت فکری}, volume = {1}, number = {1}, pages = {-}, year = {2018}, publisher = {انجمن علمی حقوق مالکیت فکری ایران}, issn = {}, eissn = {}, doi = {}, abstract = {زمانیکه کارگری متخصص در حالت استخدام نسبت به تولید اختراعی اقدام می‌نماید، در این صورت از یک طرف سرمایه گذاری کارفرما وجود دارد که انتظار حمایت دارد و نمی‌توان آن را نادیده گرفت، از طرف دیگر نیز نبوغ و استعداد مخترع است که چنانچه منافع او تأمین نشود، دیگر انگیزه ای برای به کارگیری نبوغ خود نخواهد داشت. لذا باید بین دوکفه ترازو توازن برقرار نمود. گاه طرفین در قرارداد و با تمسک به اصل حاکمیت اراده منافع خود را تأمین می‌کنند. اما در مواردی که کارگر و کارفرما در قرارداد استخدام در این خصوص سکوت نمایند، این قانون است که باید با رویکرد عدالت جویی خود منافع طرفین را تأمین نماید. در نظام حقوقی کشور ما تنها بند (هـ) مادۀ 5 قانون ثبت اختراعات، طرح های صنعتی و علایم تجاری مصوب 1386 به اختراعات استخدامی اختصاص پیدا کرده است. این مقرره با بیان کلی و مبهم، پرسشهای زیادی را پیرامون خود ایجاد نموده است. در این مقاله حقوق مالکیت اختراع استخدامی در فرض سکوت طرفین در قرارداد مورد بررسی قرار گرفته و با مطالعه تطبیقی موضوع در نظام حقوقی آمریکا، سعی شده تا مقرره مذکور به نحو شایسته تفسیر و نتایج موافق منافع مخترعان مستخدم و کارفرمایان استخراج گردد. در نهایت نویسندگان به این نتیجه رسیده اند که چنانچه کارگریا کارمندی برای تولید اختراع یا به کارگیری نبوغ خود استخدام شود، مالکیت اختراع متعلق به کارفرما است. چنانچه کارگر یا کارمند برای تولید اختراع استخدام نشود، اما وی با استفاده از امکانات و منابع کارفرما اختراعی را تولید کند، در این صورت مالکیت برای کارگر یا کارمند است و کارفرما مستحق مجوز بهره برداری غیرانحصاری از اختراع خواهد بود.}, keywords = {اختراع,استخدام,کارگر,اختراع استخدامی,مالکیت اختراع}, url = {https://www.iriplawjournal.ir/article_141888.html}, eprint = {https://www.iriplawjournal.ir/article_141888_1db55a4b0ad0b1134022141f734ea93e.pdf} }